• Digital Album

  Streaming + Download

  Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
  
  ALL LYRICS ALFABETICAL
  
  Álfasöngur (Óðinn)
  
  Fagrann heyrði ég álfasöng
  sem lét svo ljúft í eyrum
  er barst mér úr klöppum
  í hömrunum hér að ofan
  
  hann smaug svo fínt í sálina
  að hjartað fylltist friði
  klökkur ég sast á þúfuna
  med andlit fullt af tárum
  
  þá birtist mér þar álfakór
  í kirtla skrúði fríðum
  og sungu söngva sannleikans
  um tryggð og ærugildi
  
  en ég sem kem úr mannheimum
  máttlaus mennskur maður
  aula gullið glepur þar
  og mælt er allt í aurum
  
  en söngur sá er heyrði þar
  töfrum tælandi tónum
  að öllu lifandi hann bar
  og breytti mínum sjónum.
  
  
  
  
  Angantýr (Heimkoma)
  
  Brandinn hann skal sækja
  spjót og skjöld taka fram
  inn í slaginn æða
  fram nú fara með vígamóð
  
  rekið skal nú saxið inn
  drepa skal hann Angantýr
  í valnum skal hann liggja
  og þar honum út blæða
  
  höggva mann og annann
  berjast áfram, sækja fram
  liðið leggja í valinn
  blóðið drýpur brandi af
  
  læðist burt úr valnum
  heigull huglaus kappinn
  
  í valnum flokkur fríður
  vopna gnýgur, falla menn
  hvergi finnst í valnum
  kappinn mikli Angantýr
  
  reka skal nú saxið inn.
  
  
  
  
  Berserkjatal (Tíminn Tifar)
  
  Nú skal af berserkjum segja
  með kóngum voru til forna
  á berserkja sveppum þeir keyra
  úlfhuga mönnum við sporna
  
  Örn Öskuður, án Bogasegir
  Úlfur, Ægir og Anis
  Áran, Amon og Erpir
  Há,r Haki, Hléseyjarskalli
  
  Hreggviður, Hamar, Hrafn,
  Hjasi, Hræreykir, Hyldir,
  Gellir, Grímnir, Gönguhrólfur,
  Gautur, Gáran, Glammaður
  
  Sörli, Stefnir, Styr sterki,
  Siggeir, Sverður og Surtur
  Lífólfur, Loðmundur, Logi
  Tjössi, Þórður, Þórtussi
  
  Bolbjór, Boli, Beinserkir
  Köttur, Krák, Knútskveisa,
  í skjaldar rendurnar bíta
  berjandi á bumbur berserkir
  
  sæstormurinn öskrar og ýlfrar
  veður máninn myrkum skýjum
  blásvartann byrðinginn ber báran
  berjandi bumbur berserkir.
  
  
  Bláskel (Heimkoma)
  
  Rífur í reyðan og seglið rifnar
  borthætt er bláskel briminu í
  
  Örlög les úr flugi máva
  skellur sær á dranga háa
  ber hann boða og kletta skorur
  blásvartur er suðupottur
  
  brothætt er bláskel briminu í
  
  Feyðandi sjórinn fullur feigðar
  fargast fley í brimi köldu
  brotna í spón á sjávarströndu
  í votri gröf þar seglin fögru
  
  brothætt er bláskel briminu í
  
  
  Brávallar bardagi (Loka Leikur)
  
  Standa í stórræðum
  stórkostlegt lið
  hópast á helpalla
  að heiðnum sið
  vígamenn vopnast
  við valhallar hlið
  brosandi berserkir
  bregðast við
  
  krankur konungur
  keyrir afstað
  Óðni til heiðurs
  hendast um hlað
  Vaðið um velli
  í valsins svað
  bardögum barist
  blóðbað
  
  Brávallar bardagi
  blásinn er á
  veiginum valhöllin
  verða má
  öskrað til orustu
  Óðinn á
  Haraldur Hilditönn
  hringur sá
  
  danann drepa
  með dáð og dug
  hausar og hendur
  hefjast á flug
  blóðrúsi berjast í
  bardagann Hringur
  blæs á bug
  
  frændur fengu
  fagran frið
  góðann gerðu
  gumar grið
  frækinn foringi
  í valhöll flaug
  Haraldur Hilditönn
  hófu í haug.
  
  
  Brúðarvals (Eftir Orustuna)
  
  Hann geiri hosur sínar
  grænar fyrir hana
  rósrauðum blöðunum
  dansa þau á
  hún gefur glaðlega
  gaurnum undir fótinn
  
  blóðrauðum blöðunum
  dansa þau á
  hún er mín, hann er minn
  
  þau lifa lífi saman
  sammála og gaman
  rósrauðu skýinu
  dansa þau á
  flissandi fíflast í
  hjónasænginni
  blóðrauðum blöðunum
  dansa þau á
  hún er mín, hann er minn
  
  saman dansa, dansa út í lífið
  saman dansa nú
  saman dansa, dansa út í lífið
  saman dansa nú
  hún er mín, hann er minn.
  
  Dala dans (Gjörningur)
  
  Fögrum fjalla faðminum
  undir háu fjöllunum
  feykist fólk á fjölunum
  dunar dans í dölunum
  
  fögur eru Freyju föng
  lifa ljúfu lögin löng
  lífið er í kvæða söng
  dunar dans í dölunum
  
  sögur syngja í skálanum
  skemmta sér í sálunum
  súpa svo úr skálunum
  dunar dans í dölunum
  
  kemur kvöldið kátt í hól
  konur kunna kalt er ból
  kveða kallar kvæða róm
  dunar dans í dölunum
  
  kúra kellur kæta sig
  kalla kossar kjassa þig
  komdu kinn og kysstu mig
  dunar dans í dölunum.
  
  
  Dísudans (Óðinn)
  
  Það sagt hafa mér ferðalangar
  sem ferðast hafa um heiðarlönd
  í vötnum búi votar verur er seiða huga manns
  er fjöllin fella fanna feldinn
  og auðar verða heiðarnar
  þá litlir lækir taka spretinn og sprænur verða fljót
  ísa leysir komið er vor
  vagga þá dísir gárunum á
  losnar vatnið, vetur er frá
  vakna þá dísir vötnunum á
  
  úr klakaviðjum vötnin vakna
  glaður dropinn iðar ótt
  sendir geisla sína, sólin glampar gleður grjót
  dansa dísir dýrðar dansinn
  daga lengir, björt er nótt
  drýpur dögg og vaknar dagur, dynur dísa dans
  þær hafa sofið vetur í gegn
  komið er vorið það þykir fregn
  loks dansa dísir vötnunum á
  það þykir flestum fagurt að sjá
  
  þá vondur vindur vetrar élið
  næðir frost um væta lönd
  fimbulkuldi klakabrynja, frýs þar dísa vals
  um heiðar ísa vindar væla
  drottnar snjór og frosta krap
  kallar kulda konungur vetur, skellur hann á skjótt
  frosin er foldin frystir frýs
  vötn verða væta veröld af ís
  á ísalandi freðið er frost
  karlinn er kulinn frosinn er koss.
  
  
  Dreptu (Tíminn Tifar)
  
  Dreptu því hefndar skyldan, hefndar skyldan er þín
  dreptu og æru haltu, jafna ber nú leik
  dreptu fyrir fallna bræður, greiða dauðans gjald
  dreptu svo enginn sjái að þú sitjir hjá
  
  sá sem dregur sverð úr sári hefndar skyldu á
  bóði bundin bræðraböndin, frændur falla frá
  hefndin er í þínum höndum, heimur nú má sjá
  gungu gangur eigi gengur, gumar eftirsjá
  
  dreptu og leiknum ljúktu, greiða skal nú skuld
  dreptu svo æran ekki fái á sig blett
  dreptu því kaupin dauðinn jafna má
  dreptu og útrás veittu, angri, reiði og sorg
  
  sá sem…..
  
  gor í blóði, sverð í sári, komin er hefndarstund
  hrafninn flýgur og hrafninn sér
  hrafninn stýrir örlögum hér
  
  
  dreptu því það er skylda að keyra geirann inn
  dreptu hefndar þorstinn rauðann dauðann fær
  dreptu svo blóðið drjúpi djúpu sári úr
  dreptu því sæt er hefndin og sigur sæl
  
  sá sem…..
  
  gor í blóði, sverð í sári, komin er hefndar stund.
  
  
  
  Dvergatal (Eftir Orustuna)
  
  Þar var Mótsognir
  mæstur um orðinn
  dverga allra
  en Durinn annar
  
  þeir mannlíkum
  mörg um gerðu
  dvergar úr jörðu
  sem Durinn sagði
  
  Nýji og Niði
  Norðri og Suðri,
  Austri og Vestri,
  Alþjófur, Dvalinn,
  
  Bívör, Bávör,
  Bömbur, Nóri,
  Án og Ánar,
  Ái, Mjöðvitnir.
  Veigur og Gandálfur,
  Vindálfur, Þráinn,
  Þekkur og Þorinn,
  Þrár, Vitur og Litur,
  
  Nár og Nýráður,
  nú hefi ég dverga,
  Reginn og Ráðsviður,
  rétt um talda.
  
  Fíli, Kíli,
  Fundinn, Náli,
  Hefti, Víli,
  Hannar, Svfíur,
  
  Frár, Hornbori,
  Frægur og Lóni,
  Aurvangur, Jari,
  Eikinskjaldi.
  
  mál er dverga
  í Dvalins liði
  ljóna kindum
  til Lofars telja.
  
  þeir er sóttu
  frá salar steini,
  Aurvanga sjö
  til Jötunvalla.
  
  þar var Draupnir
  og Dólgþrasir,
  Hár, Haugspori,
  Hlévangur, Glói,
  Skirvir, Virvir,
  Skáfiður, Ái.
  
  Álfur og Yngvi,
  Eikinskjaldi,
  Fjalar og Frosti,
  Finnur og Ginnar;
  
  það mun upp
  meðan öld lifir,
  langniðja tal
  lofars hafað.
  
  (Úr Eddu)
  
  
  Egils digt (Víkinga Seiður)
  
  Það mælti mín móðir
  að mér skyldi kaupa
  fley og fagrar árar
  fara á brott með víkingum
  standa uppi í stafni
  halda svo til hafnar
  og höggva mann og annan.
  
  (Úr kvæði ‘Út vil ek’ eftir Egil Skallagrímsson)
  
  
  Fimir fætur (Heimkoma)
  
  Dansa nú báðir fætur
  svo hratt sem augað sér
  á snúningum hef ég mætur
  svona skemmti ég mér
  
  feykjast nú pilsafaldar
  léttar á dansins fjölum
  stúlkurnar ekki taldar
  dunar dans í dölum
  
  hraðar fer nú dansinn
  verðum að vera með
  hugur minn er fanginn
  glatt er guma geð
  
  ótt í gegnum nóttu
  flýgur dansinn hér
  faðmlaganna njóttu
  saman hér með mér.
  
  
  
  Fossbúinn (Bylur)
  
  Gakktu með í grænan skógarlund
  glöð og góð er ætíð unaðsstundin
  
  fagurt er við fríðan skógarfossinn
  frið og sælu gefur fyrsti kossinn
  
  fuglinn frjáls við fossabrúnir syngur
  þar út fagurt meyjarblómið springur
  
  gylla sólargeislar fossins úða
  gleður alla náttúrunnar skrúða.
  
  
  
  
  Fram (Óðinn)
  
  Deyja allir fram
  
  söfnum öllum sveitum saman
  fram fram
  Ör á strengi drengir saman
  fram fram
  Skjótum spjótum kappar saman
  fram fram
  
  sækjum fram!!
  
  úr slíðrum sveiflum sverðum saman
  fram fram
  söfnum skjaldborgum saman
  fram fram
  sárum særum alla saman
  fram fram
  Valhallar sendum varga saman
  fram fram
  
  
  Deyr fé (Víkinga Seiður)
  
  Deyr fé
  deyja frændur
  deyr sjálfur hið sama
  en orðstýr aldrei deyr
  þeim er sér góðann getur.
  
  (Úr Eddu kvæðum)
  
  
  Gimli (Óðinn)
  
  Dagar taldir, deyja allir
  níu heima hallir
  við heimsins endir
  stað einn kennir
  og við endi, sálir sendir
  
  sal veit ég standa sólu fegri
  gulli betri á Gimli
  þar skulu dyggvar dróttir byggja
  og of aldurdaga yndis njóta
  
  er aftur jörð úr ægi birtist
  Bifröst brosir breiðast
  vakna vil ég værum blundi
  værð á vinar gólfi
  
  dúnmjúkt dreymir dauða drauma
  drýpur dögg á dali
  hár á himni hæstur herjar
  hátt um sína sali
  
  sal veit ég standa sólu fegri
  gulli betri á Gimli
  þar skulu dyggvar dróttir byggja
  og of aldurdaga yndis njóta.
  
  
  
  Gobbetí (Óðinn)
  
  Hleypa skal nú hrossum
  henda sér á skeið
  feykjast munu fákarnir
  flott er þessi heið
  
  ríðum og ríðum
  gandreið
  
  herða sveinar hestanna
  hröð er þessi reið
  fljótt skal fara gandur
  fyrstur þessa leið
  
  ríðum og töltum
  brokkum og stökkvum
  hendum okkur á skeið.
  
  
  
  Göngur (Heimkoma)
  
  Labbandi leitandi lamba
  löng er einbúans leið
  Undir hömrunum háu
  heldur á göngustaf
  
  opnast í myrkrinu hellir,
  eldur inni þar skín
  skessan á sænginni situr
  syngur komdu til mín
  
  rökkrinu fer að fenna
  freðin er jörð og él
  gengur um holt og hæðir
  hræðist gljúfur og gil
  
  bröltandi bóndi í bylnum
  berst áfram þó bæti í vind
  freistandi opið er fjallið
  að lifa er ekki synd
  
  opnast í myrkrinu hellir
  eldur inni þar skín
  situr skessan og syngur
  ástin komdu til mín
  
  bóndinn hann gengur í fjallið
  í tröllkonu faðminn hann féll
  ástanna nýtur og skjóls
  grjót fyrir munnan féll.
  
  
  
  Hausa Hallur (Óðinn)
  
  Hólmgöngu hann Hausa Hallur
  dyrum dauða dansar í
  frammi fyrir ríkum jarli
  brynju búinn baulandi
  
  búinn bæði exi og geira
  skreittum skildi og sverðið beitt
  gömlum klæddur görmum slitnum
  gnísti augum jarlinn á
  
  aldrei fræðu mína stúlku
  detta dauður fyrr ek má
  glottir út að eyrum jarlinn
  upp úr slíðri sveriðið fram
  
  enginn stöðvar kvenna kaupin
  meydóms rétturinn er minn
  upp svo reiðir jarlinn sverðið
  keyra hyggst í Hausa Hall
  
  en í einu stóru stökki
  hentist Hallur jarlinn á
  og í einu vösku lagi
  hedur jarlsins hausi á
  
  síðan ætíð Hausa Hallur
  nefndur eftir slaginn þann
  lifði löngu lukku lífi
  brúðar buru bænum á.
  
  
  Heimkoma (Heimkoma)
  
  Víkinga tógtir
  þar var mikinn farið
  útrás mikil
  auður góður
  sætur sigur á vörum
  eftir hríðir harðar
  blóðugur er brandur
  sárum mörgum særður
  
  er leitar hugur heim
  er leitar hugur heim
  
  yfir lág og lögu
  gegnum storma hafsins
  yfir fjöllin háu
  gegnum græna skóga
  inn í dalinn djúpa
  inn í bæinn hlýja
  með fangið fullt af gulli
  færi ég þér
  
  er leitar hugur heim
  er leitar hugur heim
  
  
  Hjónaband (Bylur)
  
  Ég úti gekk um aftaninn
  í unaðsfögrum lundi
  
  þar mætti ég ungri meyju
  á munar blíðri stundu
  
  hún hét mér trú og tryggðum
  og tók mér blítt í hönd
  
  við knýttum og hnýttum
  þau kærleiks tryggðar bönd
  
  þau böndin sem við bundum
  ei brutu nokkur hönd
  
  uns eliðið þitt lága
  þig leysir tryggðar bönd.
  
  
  
  Hrafnadans (Stiklur)
  
  Hrafnadansinn dönsum við og jörðin er föst undir
  
  enginn fugl hann flýgur hærra en hrafninn er hann syngur.
  
  
  
  Hugann seiða (Gjörningur)
  
  Hugann seiða svalli frá
  sundin, heiði og skörðin;
  vona-leið er valin þá
  vestur Breiðafjörðinn.
  Allt er borið burtu gróm
  bæði af Skor og fjöllum,
  því að vorið blóm við blóm
  breiddi í sporum öllum.
  
  Dægur-halli daggperlum
  dreifir vallargróðann;
  bjargarstalla beltast um
  blessuð fjallamóðan
  
  þrjóti grið á þessum stað,
  þá er lið að skeiðum,
  því að hlið er opið að
  úthafsmiðum breiðum.
  
  (Ljóð eftir Jón S. Bergmann)
  
  
  
  
  
  
  Husdyrene / Dýravísur (Víkinga Seiður)
  
  Hani, krummi, hundur, svín,
  hestur, mús, tittlingur.
  Galar, krunkar, geltir, hrín,
  hneggjar, tístir, syngur.
  
  (Íslenskt Þjóðlag)
  
  Hvalreki (Loka Leikur)
  
  Sækjum nú hnífana og slípusteinana
  því hvalur er rekinn á fjöruna
  sækjum nú karlana og stóru dallana
  því hvalur er rekinn í fjöruna
  
  grípum gullið frá hafinu
  flikkið er í flæðamálinu
  lofum alla búbótina
  hröðum okkur við vinnuna
  
  sækjum nú hnífana og slípusteinana
  því hvalur er rekinn á fjöruna
  komið með börurnar og stóru föturnar
  því hvalur er rekinn á fjöruna
  
  tryggja okkur allra bestu bitana
  brytja og búta niður alla skepnuna
  súra og salta niður fæðuna
  birgðarnar leggja á hestana
  
  sækjum nú hnífana og slípusteinana
  því hvalur er rekinn á fjöruna
  sækjum nú karlana og stóru dallana
  því hvalur er rekinn á fjöruna
  
  söfnum saman öllu kjöti
  koma því fyrir í búrinu
  olíu bræðum úr spikinu
  gott er að eiga mat að vetri
  
  sækjum nú hnífana og slípusteinana
  því hvalur er rekinn á fjöruna
  sækjum nú karlana og stóru dallana
  því hvalur er rekinn á fjöruna
  
  restarnar eru handa hundunum
  mikill matur er á hræjunum
  fagra hluti gera úr beinunum
  gorinu dreift á túnunum
  
  Restarnar eru handa hundunum
  mikill matur er á hræjunum
  fagra hluti gera úr beinunum
  gott er að eiga mat á veturnar.
  
  
  
  
  Hörð Hríð (Páskadísaeiginmenn)
  
  Söfnum nú liðum
  köllum á hópa
  segir vor siður
  helpallar hrópa
  
  kisturnar opnum
  veljum úr vopnum
  skjöldum og sverðum
  spjótum og öxum
  
  orrustu viljum
  berjumst og vinnum
  höggvum og leggjum
  í valinn við göngum
  
  hlakkar nú í berserkjum öllum
  örvar standa fastar í skjöldum
  bræður baki skjaldar múrnum
  örvahríð er nú
  
  sækja nú fram á
  hundruð hesta
  í reiðtýgjum gellur
  og hófunum skellur
  fram hestar geysa
  hausarnir fjúka
  sverðunum sveifla
  skyldir þar klofna
  
  frísa og hneggja
  hestarnir skeiða
  mót sínum dauða
  í blóðinu rauða
  
  hlakkar nú í berserkjum öllum
  örvar standa fastar í skjöldum
  bræður baki skjaldar múrnum
  orrusta er nú
  
  verjast í valnum
  Vignir og Valur
  skakast í slagnum
  falur og feigur
  
  ögrar og ógnar
  blóðið í taumum
  Rúnar og Ragnar
  röskir í raunum
  
  Berserkir berjast á banaspjótum
  vinir verjast vaskir í valnum
  svartir hrafnar svífa yfir dalnum
  vopnin þagna nú.
  
  
  
  
  Klaus Haj / Kláus Hákarl (Stiklur)
  
  Klaus Hákarl margan myrti
  um meinin þeirra lítirð hirti
  saxið keyrði í þá inn
  þeir sem sáu hann þetta gera
  þótti gamli karlinn vera
  furðu lítið frændrækinn.
  
  
  
  Kráku Kvæði (Gjörningur)
  
  Ríðandi, keyrandi, siglandi, fljúgandi,
  krákan kemur í króka og kima,
  syngjandi, spilandi, leikandi, dansandi
  kráka á kostugum kjöftunum krúnkar.
  argandi, gargandi, galandi, gólandi,
  krákan þá kviðlingum kastar á þingið,
  korrandi, krúnkandi, kurrandi, kvakandi,
  krákan kveður alla í kútinn.
  makandi, másandi, mælandi, masandi,
  krákan kallar kindurnar saman.
  viljandi, veitandi, vakandi, vísandi
  krákan í véunum veltir upp vísum.
  
  
  Krummi svaf í klettagjá (Víkinga Seyður)
  
  Krummi svaf í klettagjá
  kaldri vetrarnóttu á,
  verður margt að meini.
  Fyrr en dagur fagur rann
  freðið nefið dregur hann
  undan stórum steini.
  
  Á sér krummi ýfir stél,
  einnig brýndi gogginn vel,
  flaug úr fjallagjótum.
  Lýtur yfir byggð og bú,
  á bænum fyrren vakna hjú;
  Veifar vængjum skjótum
  
  Sálaður á síðu lá
  sauður feitur garði hjá,
  fyrrum frár á velli.
  ,,Krunk krunk nafnar, komið hér,
  krunk krunk því oss búin er
  krás á köldu svelli.’’
  
  
  (Úr ljóði eftir Jón Thoroddsen)
  
  
  
  
  Ljósið Kemur (Gjörningur)
  
  Þá vetrarsólstöð staldrar stund
  og enn ein lífskvöl endar fund
  veröld vaknar vetri frá
  ljósið lýsa lengra má
  sálin syngur sumri í mót
  myrkrið missir smátt sinn mátt
  leiðumst létt í ljóssins átt.
  
  
  
  Loka Leikur (Loka Leikur)
  
  ‘Mistilteinn’
  
  Sól og máni elska Baldur
  blóm og plöntur elska hann
  menn og dýr elska Baldur
  heimar allir elska hann
  
  ‘Mistilteinn’
  
  Loki lætur Höð nú leika
  allt má víkja Goði frá
  beinir bogar beint að Baldri
  stendur ör í hjartastað.
  
  ‘Mistilteinn’
  
  
  
  Loki (Bylur)
  
  Loki, Loki Laufeyjarson
  hvað var hann að bralla
  sólin hafði fengið einn dag
  og máni mánudaginn,
  Týr hafði fórnað einni hönd
  hann fékk þriðjudaginn.
  Óðinn var miðja alls sem er
  hann fékk miðvikudaginn.
  Þór var þrek og þor og afl
  hann fékk fimmtudaginn,
  Freyr var góður og frjósemi
  hann fékk föstudaginn.
  Að kvöldi var drukkið vín og öl
  farið seint í háttinn,
  Loki hann læddist rúnunum að
  og risti á rúnina lögur.
  Hann langaði ósköp í að fá
  dag sem minnti á hann sjálfan,
  læddist í burtu og lagðist til
  hvílu undir feldi.
  Um morgun kom sól og skein
  á krús með frosnum myði,
  bráðnaði dropi og draup þar af
  og lenti í Loka kjafti.
  Hver hefur migið í minn munn
  stóð hann reiður og æpti,
  komið með vatn og laugið minn munn
  þar varð til laugardagur.
  
  
  Mannsöngur (Heimkoma)
  
  Mín að telja afrek öll
  ekki er nokkur vegur
  ég hef ýstru ég hef böll
  ég er æðislegur
  
  þegar sólin sígur dags
  sveiðar bólin myrkur
  undir kjólinn leitar lags
  lífsins drjólinn styrkur
  
  yngissveinn hann fer á fjöll
  finnur sprund í leynum
  stúlka ein er elskar böll
  eignast brund af sveinum
  
  öllum meyjum upp í loft
  ástin snýr í skyndi
  fíkjublöðin fjúka oft
  í freistinganna vindi
  
  þú ert aldrei stundvís snót
  snuðra þarftur víða
  þér ég bíð með böll í mót
  búin til að ríða
  
  sjálfa fjöll og skriðu föll
  skrímslin öll sig hræra
  kempan snjöll með ríðu böll
  kmeur í höllu læra
  
  leggðu böll í læra höll
  svo leiki fjöll á þræði
  lát svö öll þau ógnar spjöll
  upp í snjöllu kvæði
  
  teygði hún á mér tittlinginn
  til þess að mér stæði
  gat hann þó eigi gengið inn
  grétum við þá bæði
  
  ungum var mér ekki rótt
  eldur brann í holdi
  átta hopp á einni nótt
  ágætlega þoldi
  
  þrælslega hefur þjakað mig
  þessi næturleikur
  tittlings greyið á mér er
  eins og fífu kveikur
  
  úti er mitt æskuskeið
  eigi blund á festi
  ef ég fæ mér eina reið
  á átta daga fresti
  
  þó greddu fjandinn mæddi mig
  marg oft var þar vandi
  nú kemst ég ekki upp á þig
  elli árans fjandi
  
  
  Mjölnir
  
  Hrotum hrýtur Ásagarður
  heima sofa æsir fast
  lúskast um og áfram læðist
  lokrekkju laumast ekki seinn
  
  fremur þjófnað þursinn Þrímur
  nældi þar í hamarinn
  rís úr rekkju um allt glymur
  reiður Þór vill Mjölni sinn
  
  ,,hamarinn, hamarinn,
  hver hefur tekið hamarinn,
  hamarinn, hamarinn,
  Mjölnirinn minn”
  horfinn hamar honum stolið
  hissa stendur þrumugoðinn
  látum nú ráða bestum dáða
  náið í Loka Laufeyjarson
  
  þá barst boð frá jötnaheimi
  gjalda skal gjald fyrir hamarinn
  Þrímir vill ólmur hafa Freyju
  giftamál er lausnargjald
  
  ,,hamarinn, hamarinn
  hver hefur tekið hamarinn?”
  
  Freyja vill ekki giftast Þrími
  neitar að opna kamarinn
  Þór vill ekki missa Mjölni
  rífur í sitt rauða skegg
  
  klæða Þór sem brúðar meyju
  upp á stingur Loki þá
  saman svo til jötunheima
  freystum þess að Mjölni ná
  
  ,,hamarinn, hamarinn,
  hver hefur tekið hamarinn?”
  
  bera Þór þarf brúðar búrka
  benti þar Loki á og hló
  fyndið finnst ei loka flissið
  fýkur elding úr auga skær
  
  þeisa þeir nú til jötunheima
  þursaveilu sitja þar
  hér er frjósemisins Freyja
  fegurð meiri er ekki að fá
  
  ,,hamarinn, hamarinn,
  hver hefur tekið hamarinn?”
  
  þursinn Þrímur er á yði
  augun þau standa stilkum á
  hvenær fæ ég Freyju kossa
  frakkur bíða ei lengur má
  
  mjúkum ástaraugum þursinn
  matur, mjöður, magans mál
  vantar bara sína brúður
  látum fram bera brúðarskál
  
  ,,hamarinn, hamarinn,
  hver hefur tekið hamarinn?”
  
  þegar við fáu í hendur hamar
  Loki strax hann segir þá
  lætur þursinn sækja Mjölni
  vill hann sína Freyju fá
  
  trilla nú tröllin inn með Mjölni
  í myrkri ása Þór það sér
  Þrímur þurs með stút á munni
  kossinn þarna ætlar sér
  
  ,,Hamarinn, hamarinn,
  hver hefur tekið hamarinn?”
  
  þrífur Ásaþór þá Mjölni
  þrumu elding tröllið fraus
  hamrinum hendir hann að Þrími
  molar þar sundur þursins haus
  
  ,,hamarinn, hamarinn,
  nú hef í hendi hamarinn!
  hamarinn, hamarinn
  Mjölnirinn minn.”
  
  
  
  Móður Ást (Heimkoma)
  
  Fýkur yfir hæðir og frostkaldan mel,
  í fjallinu dunar, en komið er él
  snjóskýin þjóta svo ótt, svo ótt.
  Auganu hverfur um heldimma nótt
  vegur á klakanum kalda.
  
  Hver er hin grátna, sem gengur um hjarn,
  götunnar leitar, og sofandi barn
  í faðmi sér hylur, og frostinu ver,
  fögur í tárum, en mátturinn þver.
  
  
  Vegur á klakanum kalda
  hún orkar ei áfram að halda
  saklausa barninu að bjarga
  má ekki fjörinu farga.
  
  Sonur minn blíðasti sofðu nú rótt
  sofa vil ég líka þá skelfingarnótt
  sofðu ég hjúrka og hlífi þér vel
  hjúkrar þér móðir frá grimmustu él
  
  Í dimmunni þunglega þýtur
  ölnuð í frostinu sefur
  dauð er hún fundin á kolbláum ís
  snjóhvita fannblæju lagði yfir lík
  beljandi vindur um hauður og lá
  þegar dagur úr dökkvanum rís
  sól móti sveininum lítur.
  
  Því að hann lifir og brosir og býr
  bjargandi móður í skjólinu hlýr.
  
  (Úrdráttur úr ljóðinu ‘Móðuást’ eftir Jónas Hallgrímsson)
  
  
  
  Máninn (Víkinga Seiður)
  
  Máninn hátt á himnum skín
  hrímfagur og grár
  ár og öld er liðin
  og liðið er nú ár.
  
  (Úrdráttur úr ljóðinu ‘Álfadans’ eftir Jón Ólafsson)
  
  
  Næsti bar (Bylur)
  
  Þegar drukkið er hratt
  það er víst aldrei smart
  það hefur manni margt
  farið víst á því flatt
  
  blessað brennivínið
  
  aumum og ísdölum, verður þá köllunum
  verkjar í vöðvunum, trekkir í taugunum
  
  blessað brennivínið
  
  hamrar í hausunum, ískrar í mögunum
  hjartað þá hamast hratt, ekki er lífið bjart
  
  blessað brennivínið
  
  illt fyrir innyflin, sárt fyrir sálina
  upplifa dauða sinn, gleðin hún var um sinn
  
  blessað brennivínið
  
  aldrei að drekka það, hreint ekki smakka það
  því þar á næsta bar, þar sem ég eitt sinn var
  var var var var var brennivínið.
  
  Óðinn (Óðinn)
  
  Hétum Grímur, Gangleri,
  Herjan, Hjálmberi ok Þekkur,
  Þriðji, Þuður ok Uður,
  Helblindi, Hár ok Saður,
  Svipall, Sanngetall, Herteitur,
  Hnikar, Bileygur, Báleygur,
  
  ÓÐINN
  
  Bölverkur, Fjölnir ok Grímnir,
  Glapsviður ok Fjölsviður,
  Síðskeggur, Síðhöttur, Sigföður,
  Hnikuður, Alföður, Atríður,
  Farmatýr, Óski ok Ómi,
  Jafnhár, Biflindi ok Göndlir,
  
  ÓÐINN
  
  Hárbarður, Sviður ok Sviðrir,
  Jálkur, Kjalar ok Viður,
  Þrór, Yggur, Þundur ok Vakur,
  Skilvingur ok Váfuður,
  Hroftatýr Veratýr, Gautur,
  það eru óðin nöfnin
  
  ÓÐINN
  
  
  Ólafur Liljurós (Stiklur)
  
  Ólafur reið með björgum fram
  villir hann stillir hann
  Hitti hann fyrir sér álfarann
  þar rauður loginn brann
  blíðan lagði byrinn undan björgunum fram
  þar kom út ein álfamær,
  gulli snúið var hennar hár
  velkominn Ólafur Liljurós,
  gakk í björg og bú með oss
  ekki muntu héðan fara
  að þú gefir oss kosinn spara
  Ólafur laut um söðulboga
  kyssti hann frú með hálfum huga
  hún lagði undir hans herðarblað
  í hjarta rótum staðar nam
  Ólafur leit sitt hjartablóð
  líða niður við hestsins hóf
  Ólafur keyrði hestinn spora
  heim til sinnar móður dyra
  hvaðan komstu sonur minn
  hvernig ertu svo fölur á kinn
  leiddi hún hann í loftið inn
  dauðann kyssti hún soninn sinn
  
  (Úrdráttur úr þjóðkvæðinu Ólafur Liljurós)
  
  
  Óskasteinar (Loka Leikur)
  
  Lengi leitað hef, leitað minna mánasteina
  heimunum níu hef í öllum huldu hella skútum
  lágt og lög ég hef leitað minna óskasteina
  mána myrkva á, má þá sjá í myrkri lýsa
  
  Öllum heimum spurt, leitað bæði daga og nætur
  þursa hef ég spurgt, tröllaskessu allar dætur
  ása hef ég spurgt, valkyrjur og víga menni
  dverga, dísir spurgt, en hvergi eru örlaganna steinar
  
  Ef ég hefði óska steina, öllum heimi myndi breita
  
  Horfnir eru mér, allir mínir mánasteinar
  ég fæ aldrei séð, aftur mína óska steina
  
  Mánasteinar, barndómssteinar, heillasteinar, óskasteinar, sælusteinar.
  
  
  Páskadísaeiginmenn
  
  Baggi og Lútur,
  Rauður og Redda,
  Steingrímur, Sledda,
  Lækjaræsir, Bláminn sjálfur,
  Litapungur, Örvadrumbur.
  
  Kattarvali kom þú hér
  kæri bróðir hjálpa nú mér
  
  (Úrdráttur úr Þjóðvísu frá strandasýslu)
  
  Pytlan (Stiklur)
  
  Á flösku fullur flöktandi
  þá syrgir sálin stynjandi
  á glasið glóir glottandi
  sælt er að vera súpandi
  fálmar eftir flöskunni
  syngur svo í sálinni
  dropinn dettur dansandi
  pínulítið í pytlunni
  pínulítið í pytlunni
  
  
  Raftar (Bylur)
  
  Það ríða raftar á holtunum
  á blóðugum hestunum
  skálmöld, váöld, vargöld
  
  það klingir í reitygjum
  skellur í hófunum
  skálmöld, váöld, vargöld
  
  með öskrum og óhljóðum
  morðingjum bandóðum
  verjumst bræður berjumst
  
  rýtinga ribbaldar
  blóðþyrstir andskotar
  verjumst bræður berjumst
  
  siðspilltum hundingjum
  þjófum og morðingjum
  verjumst bræður berjumst
  
  látum hvína í sverðunum
  og skella í skjöldunum
  skálmöld, váöld, vargöld.
  
  
  Ragnarök (Loka Leikur)
  
  Fljúga um loftin
  Huginn og Muninn
  skíma og skanna
  allt sem þeir sjá
  
  vitneskju útgarðs
  miðgarðs og manna
  um sólarlag færa
  Óðni heim
  
  vegur vitinu
  við Óðins auga
  hvað er að gerast hvað hefur gerst
  
  ferlegar fréttir
  fuglarnir færa
  heimi réttir
  harm og hel
  
  sagt og satt
  spádómar rætast
  örlögin spinna
  spilar nú spil
  
  nálgast nú lokin
  alvaldur sér
  véfréttir færa fuglarnir hér
  
  í valhöll einherjar
  exirnir eggja
  sverjandi við spjót sverð og skjöld
  
  kallið er komið
  klárir sveinar
  örlögum ógnandi
  ögur stund
  
  safnast saman
  sunnan við mána
  eldjötnar, þursar
  þvílíkt er lið
  
  naglfara námunda nú úr Naustum
  sjókláran segl undan
  settan á flot
  
  Óðinn óttast
  ógn og vá
  fjötrar Fernis
  falla frá
  úlfur gleypir
  jörðu át
  veröld okkar
  endar þá
  
  reginn á rökstóla
  reginn á rökstóla
  
  RAGNARÖK
  
  
  Ró (Óðinn)
  
  Róum öllum árum
  út á fiskimið
  fiskum fisk í færabát á flóanum
  sá sem fyrstur fiskar frískan fisk
  fær flöku slurk
  á tóftunum
  
  ef að aflast vel
  í þessum fiski túr
  og ég fái heilan allann hllutinn minn
  hertann, leginn, síginn, gellur, kinnar
  lifur, hrogn og söltuð flök
  
  ef að aflinn brestur
  út á miðunum
  ekki bröndu að draga upp úr djúpunum
  þá í naustum verður karlinn svektur
  sár og súr og úrillur
  
  Þór hann setti á krók af nauti
  stórann haus
  á dýpstu miðum renna færum
  hann kaus
  dorga vildi í eim mundi veiðin
  væri bæði stór og laus
  
  fram hann hennti úr bala
  beittum færunum
  rogginn reistur réri rétt á
  röngunum
  mestum Ásamóði, mætti úr mari sjálfum
  miðgarðsorminum
  
  ekki sleppa vildi hann af
  snærunum
  því sem festast vildi fast á
  færunum
  í þeim færa leiki miðgarðsmönnnum
  best fer á í naustunum
  
  
  Sálmur nr. 1 (Páskadísaeiginmenn)
  
  Tunga mín vertu trú og trygg
  þeim tæra sannleika
  ef að allaf satt og rétt
  í öllum veruleika
  
  Gleði og glaumi njótum alls
  glaðir gumar lifa
  forðast fólsku, flag og fals
  fíflin þar öll yða
  
  Best sem brynja skær er skín
  blaðið beitt sem sverðið
  sver þá sigrar sannleikur
  er satt og rétt er kveðið
  
  Gleði og glaumi njóturm alls
  glaðir gumar lifa
  forðast fólsku flag og fals
  fíflin þar öll yða
  
  
  Sléttubönd (Bylur)
  
  Sóma stundar, aldrei ann
  illu pretta táli,
  dóma grundar, hvergi hann
  hallar réttu máli.
  
  Máli réttu hallar hann
  hvergi grundar dóma
  táli pretta illu ann
  aldrei stundar sóma
  
  
  
  Sólstöður (Stiklur)
  
  Er aftur sólin sækir veg
  og birtan bætir daginn
  þá ljósið lífgar unaðsleg
  bætir allann haginn.
  Lífsins ljós við lofum þig
  líf og kraftinn allann
  ljóssins dagar leika mig
  ljósann himinn allann.
  
  Loksins beygir myrkrið sig
  eftir vetur þungann
  mikla ljós ég elska þig
  lýstu upp heiminn allann.
  
  
  Stiklur (Stiklur)
  
  Króna hér og króna þar
  aurinn stanslaust talinn
  passa uppá krónurnar
  enda vel upp alinn.
  Aldrei neitt með nokkrum stæl
  ekki leika greifa.
  Nánasanna nísku væl
  reikningunum veifa.
  Nánasanna nískustand
  stendur mér á sama,
  fæ ég fyrir hjartað hland
  og allt verður til ama.
  Er ég kom á Íslandsströnd
  haldinn dönskum ekka,
  ekki linast listabönd
  látum okkur drekka.
  
  
  Sælugaukur (Bylur)
  
  Úr suðri er sælugaukur
  úr austri auðsgaukur
  úr verstri er vesæls manns gaukur
  úr norðri er námsgaukur
  en uppi er unaðsgaukur
  og niðri nágaukur.
  
  Sunnudagur til sælu
  mánudagur til mæðu
  þriðjudagur til þrifa
  miðvikudagur til moldar
  fimmtudagur til frama
  föstudagur til fjálr
  laugardagur til lukku.
  
  Ungan fráan fjörugan
  folann smáan hnellinn
  legg ég á þó hamist hann
  hlær þá gráa ellin.
  
  
  
  Þursatal (Bylur)
  
  Kraft skal hafa af tröllum
  koma skal af fjöllum
  Dofri, Dumbur, Dólkur,
  Þrymur, Þuli, Þursi
  Bolþorn, Brímir, Bergelmir,
  Grímur, Glámur, Gapi,
  Þurr, Þjasi, Þrúðgeimir,
  Bjálki, Bergur, Búðarbárður,
  Kolbjörn, Klói, Köttur,
  Hyrmir, Hymir, Hugnir,
  Sumar, Surtur, Snær,
  Ægir, Ýmir, Útgarðsloki,
  Magni, Gýmir, Ragnarökur,
  ekki næ ég öllum
  krafti jötna tröllum.
  
  
  
  Tvær vísur (Stiklur)
  
  Við eldinn sátu töfratröll
  tekin vora að sjóða
  menguð átu merarfjöll
  með ólátum höfðu sköll.
  Þurr skyldi þorri
  þeysöm góa
  votur einmánuður
  á mun vel vora.
  
  
  Tröllatramp (Loka Leikur)
  
  Trampa tröllin á
  Tungufell
  Tekin til við að sjóða
  Tuttugu trippi og
  sauði með
  þar skildu þau blóta.
  
  Fjórðungum öllum
  þustu að
  þursum og skessum
  boðið var
  kellur hrærðu í pottunum
  glamraði í sleifunum
  ýlfrar í þursa mögunum
  beðið var eftir bitanum
  römm er þokan
  við Tungufell
  römm er þokan
  við Tungufell
  
  Stálu þursar
  úr pottunum
  rann þá öðrum
  í brúnunum
  með sleifunum
  börðu á hausunum
  brá þá öllum
  skessunum
  trölla slagur á fellinu
  féllu flykkin í flæginu
  á Tungufelli
  upp úr sauð
  tröllin eru
  nú þar dauð
  
  römm er þokan
  við Tungufell
  einmana eru
  skessurnar nú
  
  
  
  
  
  Útgarðsloki
  
  Taktfast tröllabumbur
  trillast Útgarði í
  óma Þórsins þrumur
  þar hann er á ný
  
  þeysist fram á þrumu
  með í þeirri sveit
  þau Loki Þjálfi og Rökkva
  Þór í jötna leit
  
  háloftunum háu
  tarfar draga vagn
  með Mjölni þau þar sáu
  Þórsins mikla magn
  
  flottan finna skálann
  fínt að hvíla þá
  verða vör við skjálftann
  Þór fer út að gá
  
  hrotum hrítur Skýrnir
  hristist jörð og skafl
  útúr skála kíkir
  úrlausna nú þarf
  
  úti rosa risi
  röskur í hann nær
  skálinn sem var hanski
  grettir sig og hlær
  saman skulum fylgjast
  í stórborg jötnanna
  þú þarft ekki að óttast
  Ökuþór Ásanna
  
  
  þursinn þiggur þraut
  Ökuþór Ásanna
  Loki lepur graut
  en Logi dallana
  
  Hugi hrósar happi
  tvær hefur ferðirnar
  þýtur Þjálfi kappi
  þrjár umferðirnar
  
  þjórar Þór úr horni
  botnar ekki þar
  þyrkur allt að morgni
  í mari endinn var
  
  lifta lét nú ketti
  lítill virðist hann
  en allt kom fyrir ekki
  Miðgarðsorminn þann
  
  kom þá gömul kerling
  við kappan glíma má
  féll hann við á vettling
  við ragnarrökum lá
  
  ferðin var í flippi
  ferleg eru tröll
  tíminn er á trippi
  tælir sagan öll.
  
  
  Valkyrjur (Óðinn)
  
  Um lág og lög þær hestum hleypa
  Randgrið og Rápgrið og Reiginleif
  
  örlögum ráða þær Þrúður og Hildur
  Hlökk og Herfjötur inniflavef
  
  Gunnur og Rota sigrinum ráða
  feigðina Urður, Verðandi og Skuld
  
  Skeggöld og Skögul kappana finna
  Hrist og Mist þá rísa þeir upp
  
  saman til Valhallar veislu er skeiðað
  Valkyrjur veita af veigum og vín
  
  úr mjaðarhornunum drekka
  Óðins valhallar einherja her
  
  vaki vaskar Valkyrjur
  velja skal úr völum
  valhornum og láti hátt
  einherjum í Valhöll.
  
  
  
  Vargar (Heimkoma)
  
  Vargar ráðast þá á
  rupla og ræna öllu sem þeir sjá
  verjast saman í sátt
  berjast allir dvergarnir brátt
  öskra ósjálfrátt
  dvergarnir sýna baráttu mátt
  
  dvergarnir skjaldborgum í
  vígreifir standa styttist nú bið
  veita vargar nú hríð
  dvergarnir arga komin er tíð
  blóðrússi dverga lið
  vörgum veita engum nú grið
  
  argandi öskrandi
  renna þar saman vígaleg lið
  skjöldum skellandi
  stinga og höggv þetta er stríð
  böðlar drepandi
  dvergar gefa vörgum ei grið
  
  blóðið spýtist úr sárum aumum
  rennur um valinn í stríðum straumum
  í sigurrússi dvergar arga
  sjá nú allir hrafnar garga.
  
  
  
  Vinir vorsins (Gjörningur)
  
  Þá vakna vinir vorsins
  og veðrin verða væn
  tifar tímans klukka
  og trén þau verða græn
  
  blómálfar á sér bæra
  og byrja vorsins verk
  sætri saft þeir dæla
  svo blómin verða sterk
  
  Þeir í hreti þrauka
  þá lifnar jörðin senn
  lokka þar upp lauka
  gleður ljúfa menn
  
  bæjum byggð og bólin
  birtan björt og blíð.
  aftur skín nú sólin
  svo grænka fer í hlíð
  blómálfanna umfang
  um lendur nú má sjá
  væna vorsins framgang
  vetur víkja má
  
  blómálfarnir orka
  og smyrja vorsins vél
  gróður fer að grænka
  gerist hratt og vel
  
  
  Vinterblot (Stiklur)
  
  Úti er myrkrið margfaldað
  mitt er nú á vetri
  vænt ég yrki sætsullað
  vömbin kýld af keti
  með gott í glasi æsist nú
  allt er nú með asa
  hvað er þetta nú mín frú
  ekki fara að þrasa
  þegar ég vil skemmta mér
  með glaumi gleði og glansi
  vil ég bara vera með þér
  í villtum trylltum dansi
  þegar mér um varir vín
  vasklega ég veiti
  elska ég þig ástin mín
  þó viti ei hvað ég heiti.
  
  Þá var gaman þá var gott
  þá var öl í geði
  nú á ekki þurrt né vott
  horfin stundargleði
  Ásaþór á þrumureið
  lukku fellur í pottinn
  syngjum saman soldinn seið
  af stalli fellur drottinn.
  
  
  Vorið vaknar (Víkinga Seyður)
  
  Vorið vaknar vorið vill
  vorið veitir viljann
  vonin vakna vill
  vonina veitir vorið
  
  þá verður gengið verki að
  vasklega það unnið
  vökulum augum vandlega
  vinnuna við sungið
  
  svitinn rennur ljúflega
  svona er að púla
  seint um síðir sætlega
  svefninn sæta ljúfa
  
  vaskir á völlum varlega
  veitist okkur vitið
  Valhallar veislu veglega
  Völsunganna setið
  
  vakna snemma á morgnana
  verkin verð að vinna
  svona er veröld mannana
  stússi sínu sinna
  
  nánasanna níksu stand
  stendur mér á sama
  fæ ég fyrir hjartað hland
  og allt verður til ama.
  
  
  Vögguvísa (Páskadísaeiginmenn)
  
  Þei þei og ró ró
  og sofðu nú rótt
  hérna við eldinn
  er ylur í nótt
  
  faðir þinn vakir
  býr þér hér ból
  í myrkrinu heyrir
  margskonar hljóð
  
  ýlfra þar úlfar
  tófan hún gól
  meira nú myrkvar
  sest niður sól
  
  byltist í bóli
  magnast nú nótt
  myrkur í skógi
  sofa þú átt
  
  faðirinn verndar
  hvílast nú má
  eigi þú rumskar
  hann vakir þér hjá
  
  þei þei og ró ró
  og sofðu nú rótt
  hérna við eldinn
  er ylur í nótt
  
  
  
  Böðulsvísur (Bylur)
  
  Hnífurinn skal bíta
  svo blóði skaltu spýta
  hausinn af þér fjúka
  og limir burtu rjúka
  
  á þig skal ég stökkva
  hausinn af þér höggva
  beinin brjóta og bramla
  skrokkinn sundur skera
  
  
  berja gelda bíta flá
  blinda klóra flengja
  brenna, reka útlegð á
  aflima og hengja
  
  kála klára kvista og kæfa
  ráða bana, bassa blæða
  eyða deyða farga fella
  sníða stúta skjóta slátra
  
  glata granda heltaka
  vega veiða vinna á
  taka af og tortíma
  deyja drepast dauðaglímu
  
  berja gelda bíta flá
  blinda klóra flengja
  brenna, reka útlegð á
  aflima og hengja
  
  
  Æstur Argur (Gjörningur)
  
  Æstur og argur
  gammur grimmur
  rasandi reiður
  hraustur rammur
  
  aumur er griður
  hver sem um biður
  siður er yður
  að kljúfa í herðar niður
  
  vísurnar hræða
  orð mín og ræða
  blóð skal blæða
  látum það flæða
  
  högg axar hrífur
  í sárinu svíður
  vel bítur hnífur
  blóð spjóti drýpur
  
  innyfla leðja
  sverðið mun gleðja
  kappann mæða
  í slaginn æða
  
  stingdu og dreptu
  að getu bestu
  við þá berstu
  víkinga verstu
  
  höggvum hausa
  orrustu sinna
  illmenni drepa
  við munum vinna
  
  lemjum og berjum
  náum hefndum
  á vorum fjöndum
  til heljar sendum
  
  hólmurinn auður
  völlurinn rauður
  herinn er dauður
  okkar er auður
  sjóðurinn digur
  silfur í kistu
  á hefur mætur
  sigur er sætur. ... more

  Buy Digital Album   12 DKK

  Send as Gift  

• Full Digital Discography

  11

  releases

  Get all 11 Krauka releases available on Bandcamp and save 25%.

  Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of Heimkoma, Páskadisaeiginmenn, Eftir Orustuna, Loka Leikur, Timinn tifar (EP), Gjörningur, Utgardsloki, Oðinn, and 3 more. , and , .

  Buy Digital Discography   256.50 DKK or more (25% OFF)

  Send as Gift  

• Share / Embed

credits

license